şəkildəyişmə — is. Bir şəkildən başqa şəklə düşmə, zahiri görünüşünü dəyişmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəyişməz — sif. Heç bir vaxt dəyişməyən, sabit şəkildə (halda, vəziyyətdə) qalan; sabit. Təbiətdə dəyişməz şey yoxdur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbdil — is. <ər.> köhn. 1. Dəyişmə, dəyişdirmə. Təbdil etmək – dəyişmək. Havanın hər bir zərrəsi həmişə hərəkət edib yerini təbdil edər. H. Z.. Təbdil olmaq – dəyişilmək, əvəz olunmaq. İyirmi beş il bundan irəli qəzet haqqında yazılan həcv və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
varibsiya — <lat.> 1. mus. Əsas musiqi mövzusunun, onun ayrı ayrı elementlərini (ritm, harmoniya və s.) dəyişdirmək yolu ilə başqa şəklə salınması. «Vilayəti»nin birinci cümləsi variasiya şəklində təkrar olunmasını tələb edir. Ü. H.. Adından bəlli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burulmaq — f. 1. Buruq düşmək, buruq hala gəlmək. Məftil buruldu. İp buruldu. // Qıvrılmaq, dalğavari, şəkildə getmək, axmaq. Camaat möhkəm və uca . . bəndin üstünə çıxıb gəzinirdi, ağzı qayıtmış Kürün burulaburula z. axıb getməyinə tamaşa edirdi. M. C.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
elə — əvəz. 1. O cur, o təhər, o sayaq. Elə söz demək olmaz. Elə sözlər danışma. – . . Şəxs gərək elə bir iş tutsun ki, onu bacarıb yerinə yetirməyə qabiliyyəti olsun. C. M.. Gəl elə kişnəmə, saqın, kəhərim! R. R.. <Cuma> Maralın evində elə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halqalamaq — f. 1. xüs. Yerdəyişmə istiqaməti və sürəti, ömürlərinin uzunluğu və s. üzərində elmi müşahidə aparmaq məqsədilə quşların ayağına və balıqların quyruğuna nişanlanmış halqa taxmaq. Köçəri quşların ayaqlarını halqalamaq. 2. Ziyanvericilərdən qorumaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pozulmaz — sif. Pozulmayan, başqa şəklə düşməyən, dəyişməz, sabit şəkildə qalan. Müəllimin bu sözləri özünün bütün mülayim ahəngi ilə, bütün mənalı ifadəsi ilə birlikdə bir vəsiyyət kimi, pozulmaz bir and kimi Firidunun xəyalına yapışardı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəlib — is. 1. Bir şeyə bu və ya digər bir şəkil vermək üçün onun içinə keçirilən alət; ülgü. Papaq qəlibi. Çəkmə qəlibi. Qəlibə çəkmək (salmaq, vurmaq). 2. Tökmə vasitəsilə müəyyən formalı şeylər hazırlamaq üçün içərisi həmin formaya uyğun şəkildə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ram — <fars.>: ram etmək – özünə tabe etmək, özünə alışdırmaq, baş əydirmək, özünə lazım olan şəkildə dəyişmək; əhliləşdirmək. Kərəm bir neçə ildən sonra atı tutub öyrətdi, özünə ram elədi. M. Hüs.. Ram olmaq – tabe olmaq, baş əymək. Görürəm,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti